1
ตัวอย่างที่โหดร้ายเสมอในการกดขี่ทางเพศ คือ มายาคติเกี่ยวกับการข่มขืน ซึ่งถือเป็นการใช้อำนาจผ่านเพศ ควบคุมร่างกายเพศอื่น ยึดครองเอาเรื่องเซ็กซ์ไว้เป็นของเพศใดเพศหนึ่ง และใช้มันคุกคามเพศอื่นๆ มายาคติที่เกี่ยวกับการข่มขืน เช่น เชื่อว่าผู้ถูกกระทำควรระวังตัวเอง หรือควรขัดขืนมากกว่านี้สิ เป็นการตัดทอนความเห็นอกเห็นใจและปกปิดความทรมานของผู้ที่ต้องประสบ

เพราะจริงๆ การขัดขืนในสภาวะที่ร่างกายและจิตใจกำลังหวาดกลัวเป็นเรื่องยากมาก หลายครั้งมนุษย์ไม่สามารถควบคุมร่างกายตัวเองได้ ซึ่งมายาคติที่บิดเบี้ยวนี้ก็ได้ปิดสวิตช์ความเห็นอกเห็นใจของผู้คนที่ควรมี


2
คำถามคือ ทำไมคนถึงมองข้ามความเจ็บปวดของผู้อื่นได้ง่ายๆ ?

ในหนังสือ #คู่มือฝึกฝนให้เป็นคนใจดี ได้อธิบายไว้ว่า จริงๆ แล้วการกดขี่ของคนทั่วไปมักถูกเก็บซ่อนเอาไว้อยู่ตลอด เช่น อภิสิทธิ์ของคนที่มีสถานะเพศสอดคล้อง ส่วนหนึ่งเป็นเพราะคนกลุ่มนี้ไม่ใช่เป้าหมายของการเกลียดกลัวคนข้ามเพศ​ พวกเขาจึงไม่มีความจำเป็นต้องเรียนรู้การถูกรังเกียจในลักษณะนี้

ดังนั้น “อภิสิทธิ์” จึงกำหนดวิธีที่เรารับรู้และมองดูโลก

ผู้พิการและผู้ที่ไม่พิการสามารถเข้าไปในห้องเดียวกัน และมองเห็นพื้นที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง เช่น ผู้พิการที่ใช้รถเข็นวีลแชร์จะสังเกตเห็นช่องว่างแคบๆ และขั้นบันไดสั้นๆ ได้ทันที อย่างที่ผู้ไม่ได้ใช้รถเข็นวีลแชร์อาจมองไม่เห็น


3
นอกจากประสบการณ์ส่วนตัว “การสื่อสารบอกเล่าก็เป็นอภิสิทธิ์” ที่ทรงอิทธิพลมากเช่นกัน

เพราะมีเพียงคนบางกลุ่มเท่านั้นที่มีอำนาจครอบครองสื่อ และครอบครองเรื่องเล่าของผู้อื่นได้ เราอาจได้ฟังบางเรื่องจากชายผิวขาวที่ชอบเพศตรงข้าม มากกว่าเลสเบี้ยนผิวดำ มักได้ยินคำนิยามของงานบริการทางเพศจากคนที่ไม่ได้ทำงานอยู่ในอุตสาหกรรมนั้น มากกว่าจากปากของคนทำงานโดยตรง

และคนหลายกลุ่มก็ได้รับสารแบบผิดๆ เช่นการทำให้หลงเชื่อว่า หญิงข้ามเพศ ชายข้ามเพศ เฟมินิสต์ ฯลฯ เป็นภัยคุกคาม

ทั้งหมดสร้างความเข้าใจผิดเกี่ยวกับแนวคิดความหลากหลายทางเพศและสตรีนิยม ดังที่ เฮนรี การ์เร็ตต์ ผู้เขียน #คู่มือฝึกฝนให้เป็นคนใจดี มักจะได้ฟังนักแสดงชายผิวขาวผู้มีเพศสถานะสอดคล้องและชอบเพศตรงข้ามว่า “ผู้หญิงพวกนั้นยังต้องการอะไรอีก ?”

แทนที่เขาจะได้ฟังนักรณรงค์สิทธิสตรีที่เน้นย้ำถึงการลุกลามอย่างรวดเร็ว และล้นหลามของความรุนแรงทางเพศ ที่ชายผู้มีเพศสถานะสอดคล้องเป็นคนกระทำ

เฮนรีเอ่ยว่า เขาอาจทำลงไปเพราะไม่รู้ หรือเลือกที่จะไม่ฟัง หรือไม่ได้เห็นอกเห็นใจในความทุกข์ทรมานอันเกิดจากวัฒนธรรมเหยียดเพศของผู้คน ดังนั้น ในหนังสือเล่มนี้ของเขาจึงไม่ได้เกี่ยวข้องกับความเมตตาเฉพาะเรื่องที่ตัวเองเจอ แต่รวมเรื่องของเราทุกคน และความโหดร้ายหลายรูปแบบที่พวกเราต่างก่อขึ้นไม่ว่าจะตั้งใจหรือไม่


4
ข้อสรุปของเฮนรีคือ บ่อยครั้ง “อภิสิทธิ์ชน” ไม่สามารถมองเห็นความเสียหายสะสมที่เกิดจากพฤติกรรมเหยียดหยาม หรือเพิกเฉย หรือไม่เห็นอกเห็นใจ ไม่ได้รับรู้ว่าการกระทำของตนทิ่มแทงใจคนอื่น

ทั้งที่การล่วงละเมิดและเหยียดเพศไม่ใช่เรื่องส่วนตัว แต่สร้างความเสียหายที่เชื่อมโยงกันในสังคมทั่วโลก และทับซ้อนกับประเด็นอื่นๆ อีก เช่น การเหยียดเชื้อชาติ การกดทับกันระหว่างคนในครอบครัว และในองค์กรการทำงาน เป็นต้น

กระนั้น ไม่ว่าคุณจะเป็นอภิสิทธิ์ชนด้านใด ประเด็นหนึ่งที่ควรรับรู้เอาไว้คือ คุณสามารถเป็นคนใจดีมากขึ้นได้เสมอ เฮนรีจะช่วยมอบคำแนะนำที่ตรงประเด็นในการทำให้คุณเปลี่ยนแปลงตัวเองให้เป็นเวอร์ชันที่พัฒนาระดับความใจดีอย่างเข้มแข็ง กล้าหาญ และมีศีลธรรม ต่อสู้กับความโหดร้ายต่าง ๆ ในชีวิต และยกระดับความเห็นอกเห็นใจซึ่งกันและกันแก่โลกใบนี้