เวลามองดูบ้านที่เต็มไปด้วยข้าวของ เราจะรู้ได้ทันทีว่าของที่กระจัดกระจายอยู่นั้นมีชิ้นไหนบ้างที่ไม่ค่อยได้ใช้แล้ว เก่าแล้ว และไม่จำเป็นแล้ว เราเลยเลือกที่จะทิ้งมันไปได้ง่ายๆ แต่สิ่งที่อยู่ภายในใจและความรู้สึกนั้นไม่เหมือนสิ่งของ เรามองไม่เห็นด้วยตาเลยไม่รู้ว่ามีอะไรที่ควรทิ้งไปบ้างหรือเปล่า อะไรที่เรายึดติดมาตลอดและตอนนี้มันใช้ไม่ได้แล้ว

นั่นเป็นเหตุผลที่เราควรฝึกให้เป็น “คนที่ทิ้งเป็น” เพื่อจะได้ปัดฝุ่นตัวเองใหม่เหมือนเวลาเราเก็บกวาดบ้าน รื้อพื้นที่=รื้อวิธีคิด, รื้อเฟอร์นิเจอร์=รื้อความสำเร็จ และรื้อชั้นวางของ=รื้อสิ่งที่ยึดถือ อะไรที่เคยไปได้สวย ใช้แล้วได้ผล ไม่ใช่สิ่งที่จะใช้ได้ตลอดไป เราต้องไม่ติดกับดักของความสำเร็จ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าให้เราทิ้งแบบแผนไปทั้งหมด

สิ่งที่คุณควรบอกลาคือ
• วิธีที่เคยทำแล้วได้ผล
• วิธีคิดที่เคยทำให้คุณประสบความสำเร็จ
• ความสามารถที่เป็นประโยชน์กับคุณมาจนถึงตอนนี้
• ทักษะที่ช่วยคุณมาถึงตรงนี้
คุณอาจไม่เข้าใจว่าทำไมต้องทิ้งสิ่งเหล่านี้ คำตอบคือ เพราะเราต้องสร้างพื้นที่ใหม่ให้กับ “วิธีใหม่” และ “ความคิดใหม่” ถ้าทำแบบนั้นได้เราก็จะพัฒนาไปอีกขั้น และก้าวสู่บทใหม่ของชีวิต คนจำนวนไม่น้อยหวาดกลัวความเปลี่ยนแปลง แต่คนที่ประสบความสำเร็จจะ “ละทิ้งสิ่งต่างได้อย่างง่ายดายและสนุกไปกับมันด้วย”

ถ้าคุณรู้สึกว่า ทำไมชีวิตถึงไม่ไปไหน นั่นอาจแปลว่ามีบางอย่างเหนี่ยวรั้งคุณอยู่ มาทำให้ตัวเบาด้วยการทิ้ง แล้วกระโจนไปสู่หนทางใหม่ของอนาคตกัน!