ทุกวันเป็นวันที่ดี

Published : ธันวาคม 2, 2022 | Blog | Editor :

“ฉันปลดเปลื้องสัมภาระที่แบกไว้บนหลัง ทันใดนั้นไหล่ที่เคยแข็งเกร็งกลับผ่อนคลาย ตัวเบาสบายขึ้นทันที ฉันนั่งอยู่ตรงนั้นกับตัวฉันเอง ไร้ซึ่งสัมภาระติดตัว

อะไรกันเนี่ย! แบบนี้ดีออกนี่นา”

ทุกๆ ขวบปี ชีวิตจะมอบสัมภาระให้เราแบกไว้โดยไม่รู้ตัว มันอาจมาทั้งจากตัวเองเอง ครอบครัว เพื่อนๆ หรือสังคม ซึ่งถ้าเราไม่เรียนรู้ที่จะวางมันลง ทุกอย่างก็จะสุมอยู่ข้างใน และทำให้รู้สึกไม่เติบโต หรือไม่ก้าวเดินไปทางไหน

ดังนั้น ถ้าเรารู้ตัวว่ากำลังแบกก็ต้องลองมาทบทวนตัวเองดูสักนิดว่าจะวางมันลงได้ยังไง ที่สำคัญคือสิ่งเหล่านี้ไม่ได้อยู่ในตำรา บางคนก็เรียนรู้จากการนั่งสมาธิ วาดรูป ทำอาหาร หรือชงชา เหมือนที่ โมริชิตะ โนริโกะ ตระหนักได้ในหลายปีหลังว่าการชงชามอบอะไรให้กับเธอบ้าง

จากเด็กสาวที่ใช้ชีวิตไปอย่างราบเรียบหรือเลื่อนลอยในบางครั้ง เธอก็ค้นพบบทเรียนในระหว่างที่แต่ฤดูเปลี่ยนแปลงไปในห้องเรียนชงชา

คำตอบของนักอ่านอาจถูกค้นพบได้ในหนังสือเล่มนี้เช่นกัน

———————-