“เธออ่อนไหวเกินไป” เป็นประโยคที่ได้ยินแล้วเหมือนคนเอาศอกมากระแทกใส่ท้องเรา ไม่ต่างอะไรกับการตำหนิว่าฉันคือคนที่คิดมากไป ไม่เห็นต้องใส่ใจกับเรื่องเล็กๆ น้อยๆ พวกนี้เลย และบ่อยครั้งผู้พูดก็ไม่ได้รู้ตัวเลยว่าตัวเองนั่นแหละที่ทำตัวไม่รักษาน้ำใจกัน

การกล่าวว่าใครบางคนอ่อนไหวเกินไปคล้ายกับการเพิกเฉยต่อความรู้สึกอีกฝ่าย หาว่าพวกเขาไร้เหตุผลและทำตัวตกเป็นเหยื่อ ในความคิดของบางคน ประโยคนั้นเป็นทั้งคำเย้ยหยันและทำลายล้างความรู้สึกได้มากที่สุดที่เท่าคนอื่นจะทำได้

หนังสือ “ฉันไม่ได้อ่อนไหว เธอนั่นแหละที่ทำเกินไป” เป็นเล่มที่ดีที่อยากแนะนำให้ทุกคนอ่าน หลายๆ คนที่อยู่ในสภาวะอ่อนไหวจะสามารถจัดการชีวิตได้อย่างคล่องตัวขึ้น ให้นึกภาพง่ายๆ ว่าเรากำลังพัฒนาเกราะป้องกันทางอารมณ์ ซึ่งแต่ละคนจะมีเขตแดนเป็นของตัวเอง ถ้าใครบุกเข้ามาในบริเวณนี้ เราก็สามารถแสดงความโกรธหรือบอกได้ว่า “ฉันไม่ได้อ่อนไหวง่ายเกินไป” แต่เธอต่างหากที่ละเมิดเขตแดนของคนอื่น

สิ่งหนึ่งที่ผู้คนต้องดิ้นรนในชีวิตคือความสัมพันธ์ระหว่างผู้คน มีคนมากมายที่เบื่อจะสร้างความสัมพันธ์กับผู้คน และรู้สึกสบายใจที่จะอยู่คนเดียว อย่างไรก็ตามผู้เขียนก็อยากสนับสนุนให้เราไม่ยอมแพ้ต่อความสัมพันธ์ไม่ว่าจะลำบากเพียงใด เพราะมนุษย์ไม่สามารถอยู่คนเดียวได้ แต่ใช่ว่าผู้เขียนจะให้เราฝืนตัวเอง

เราสามารถสร้างความสัมพันธ์ที่ดีได้โดยไม่มีความเครียด เพียงแต่คุณต้องเข้าใจความต้องการของคุณให้ชัดเจนจากความสัมพันธ์ก่อน ซึ่งหมายความว่าต้องแยกความแตกต่างระหว่าง ‘ต้องการความสัมพันธ์ที่ดี’ กับอีกฝ่าย หรือ ‘ต้องการดูดีดูดี’ กับอีกฝ่าย ความปรารถนาที่จะเข้ากันได้ดีกับอีกฝ่ายคือการแสวงหาความสัมพันธ์ในแนวราบ ซึ่งไม่มีใครเหนือกว่าหรือด้อยกว่าค แต่ความปรารถนาที่จะดูดีจะเป็นการก่อความสัมพันธ์ในแนวดิ่ง

การเป็นคนอ่อนไหวไม่ใช่ความผิด และความมีเหตุผลกับความอ่อนไหวสามารถอยู่ร่วมกันได้ หนังสือเล่มนี้จะบอกวิธีป้องกันตนเองจากผู้แสวงประโยชน์ทางอารมณ์ และวิธีที่จะเป็นปัจเจกบุคคลที่เป็นได้ทั้งผู้ ‘แยกกันและอยู่ด้วยกัน’ นั่นจะทำให้คุณแข็งแกร่งขึ้น เมื่อคุณผ่านช่วงปีที่หนาวเหน็บที่สุดในชีวิตและช่วงเวลาที่มืดมนในความสัมพันธ์ไปได้

คุณไม่ควรสูญเสียตัวตนที่แท้จริงผ่านความสัมพันธ์ปลอมๆ แบบนั้นสู้เอาเวลาไปนอนยังดีเสียกว่า