มันเป็นเรื่องราวที่ต่อเนื่องมาจากคลิปวิดีโอ “เรื่องสืบสวนอสังหาฯ” ที่ถูกพูดถึงอย่างรวดเร็วในโซเชียลมีเดียเมื่อ อุเก็ตสึ อัปโหลดคลิปลงไปในยูทูบ
.
และไม่นานบรรณาธิการต้นฉบับภาษาญี่ปุ่นก็ไปเจอวิดีโอนี้เข้า ด้วยสัญชาตญาณเธอรู้ทันทีว่ามันจะเป็นหนังสือขายดี บรรณาธิการจึงรีบติดต่ออุเก็ตสึ และทาบทามให้เขียนนิยายจากผังบ้านที่ว่า ด้วยความที่อยากให้นิยายอ่านง่ายที่สุด เพื่อลดภาระให้นักอ่านไม่งงเมื่อพูดถึงจุดต่างๆ เนื้อหาจึงมีการแสดงผังบ้านและบทสนทนาที่สัมพันธ์กันไปตลอดทั้งเล่ม นักอ่านไม่ต้องพลิกกระดาษกลับไปกลับมา ทำให้ง่ายต่อความเข้าใจและตามเนื้อหาได้ทันไปตลอดเล่ม ซึ่งผลลัพธ์ก็ออกมาดีมาก
.
นักอ่านชาวญี่ปุ่นบอกว่า “เมื่อเริ่มอ่าน คุณจะไม่สามารถหยุดอ่านได้” มันจึงได้รับความนิยมในหลายช่วงวัยของนักอ่าน นอกจากนี้คาแรกเตอร์ของผู้แต่งยังมีความลึกลับทำให้เกิดเสน่ห์ที่ชวนติดตาม แม้แต่บรรณาธิการเองก็ยังไม่เคยได้พบหน้า การสื่อสารทั้งหมดเป็นการติดต่อผ่านอีเมลเท่านั้น
.
ความอยากรู้อยากเห็นจะค่อยๆ ลากเราเข้าไปสู่เรื่องราวทั้งหมด ทำไมบ้านหลังหนึ่งถึงดูประหลาดขนาดนี้ ไม่ว่าจับจ้องไปทางไหนก็ยิ่งขนลุก สมมติฐานเดียวก็จะจินตนาการได้ก็คือ นี่คือบ้านที่สร้างขึ้นเพื่อการฆาตกรรม! แต่ยังไงล่ะ?
.
“ถ้าอยากฆ่าคนโดยไม่ให้คนข้างนอกเห็น แค่ปิดม่านในบ้านให้หมดก็น่าจะพอแล้วนี่นา”
“เพราะเหตุนั้นละครับ ปกติเวลาไม่อยากให้ใครมองเข้ามาในบ้าน คนเราจะปิดม่านเอาไว้ ยิ่งเป็นฆาตกรรมยิ่งไม่อยากให้ใครเห็น ในทางตรงกันข้าม ไม่มีใครคิดหรอกว่าจะเกิดเหตุฆาตกรรมในบ้านที่เปิดม่านหราแบบนี้”