หากนึกย้อนไปตอนที่ได้อ่านต้นฉบับภาษาอังกฤษของหนังสือ “คาเฟ่สำหรับคนหลงทาง” เล่มแรกเมื่อสองปีที่แล้ว ยังไม่ค่อยเชื่อเท่าไหร่ว่าหนังสือเล่มนั้นจะขายดี เพราะมันเป็นเรื่องราวง่ายๆ ที่มีการเดินเรื่องที่ง่ายยิ่งกว่า เรื่องราวของจอห์น ชายหนุ่มผู้หลงทางทั้งทางกายและทางใจ แล้วได้ไปพบกับร้านอาหารลึกลับเล็กๆ แห่งหนึ่งซึ่งไม่เพียงเสิร์ฟอาหารแสนอร่อย ยังมอบบางอย่างที่มีคุณค่าทางใจให้กับผู้มาเยือนอย่างจอห์นด้วย

ตอนอ่านทีแรก ส่วนตัวรู้สึกถูกชาร์จพลังบางอย่างทันที แต่ในฐานะสำนักพิมพ์ก็รู้สึกว่าเป็นเรื่องราวที่ง่ายไปไหม แถมยังสั้นไม่กี่หน้า อ่านแวบเดียวจบ แต่มันกลับขายดีเกินความคาดหวังข้ามปีมาจนถึงตอนนี้

นั่นแสดงว่าการหลงทางของจอห์น และเรื่องราวที่ซ้อนอยู่ในนั้น อย่างเรื่องเล่าของชาวประมงตกปลา เต่าตนุ และเรื่องอื่นๆ ส่งแรงสั่นสะเทือนให้ผู้อ่านไม่ต่างจากที่ตัวเองรู้สึก มันรู้สึกเหมือนถูกชาร์จแบตเตอรีอย่างแรง มีกำลังใจที่จะก้าวไปในเส้นทางที่ตัวเองเลือกอย่างมุ่งมั่นมากขึ้น และเชื่อว่าผู้ที่ได้อ่านหลายคนคงเริ่มออกเดินไปบนเส้นทางของตัวเองเหมือนจอห์นด้วยเช่นกัน

แต่หากหนังสือเพียงเล่มเดียวสามารถทำให้คนเราก้าวไปถึงจุดหมายได้สำเร็จ โลกใบนี้ก็คงต้องการหนังสืออยู่สักแค่สี่ห้าเล่ม แต่มันไม่ใช่แบบนั้น เรามีวันที่จะห่อเหี่ยว หมดแรง ลืมฝัน เราจึงยังต้องอ่านหนังสือ ยังต้องการถูกชาร์จเป็นระยะๆ ยังต้องการป้ายบอกทางว่าแยกนี้ควรเลี้ยวขวาแยกหน้าควรเลี้ยวซ้าย

และที่แน่ๆ คือหนังสือที่มาถูกจังหวะกับชีวิตจะทำหน้าที่เหล่านั้นได้เป็นอย่างดี และนาทีนี้ เราก็อาจต้องการ “คาเฟ่สำหรับคนหลงทาง” เล่ม 2 อยู่พอดีเลย

“คาเฟ่สำหรับคนหลงทาง 2” เล่มนี้ ผู้เขียน จอห์น สเตรเลกกีพาเรากลับไปเยือน The Why Are You Here Café อีกครั้ง และมันไม่ได้ตั้งอยู่ริมถนนในชนบท แต่มันมาปรากฏอยู่บนเกาะฮาวายอันสวยงาม เหตุการณ์คราวนี้เกิดขึ้นห่างจากเล่มแรกหลายปี

แต่เราจะได้พบกับตัวละครหลักจากเล่มแรกครบ จอห์น ผู้หลงทางในเล่มแรก, ไมค์ เจ้าของคาเฟ่แห่งนี้, เคซีย์ พนักงานเสิร์ฟผู้ไม่แก่ลงเลย แต่ที่พิเศษคือคราวนี้ไม่ได้มีเพียงพวกเขา ยังมีเจสสิกา หญิงสาวเวิร์กกิ้งวูแมนผู้หลงทางแรงไม่แพ้จอห์น และเอ็มม่า ลูกสาวของไมค์ด้วย พวกเขาทั้งหมดจะมาร่วมแบ่งปันความหมายของชีวิตสไตล์ง่ายๆ อีกครั้ง

เรื่องราวใน “คาเฟ่สำหรับคนหลงทาง 2” เดินตามสูตรของเล่มแรก ตัวละครชุดเดิมเกือบหมด มีคนหลงทางและก็มีคนที่กำลังเดินอยู่บนเส้นทาง เล่มแรกทำงานกับผู้อ่านอย่างไร เล่มนี้ก็ทำงานอย่างนั้น นี่อาจดูเหมือนซ้ำๆ เดิมๆ วนๆ แต่ขอบอกว่าเล่มแรกว่าสนุกแล้ว เล่มสองนี้อ่านสนุกกว่าและแง่มุมชีวิตที่แทรกไว้ก็หลากหลายขึ้นและเฉียบคมขึ้น

ทั้งเรื่องของชิงช้าที่แม้มันจะไกวสูงขึ้นไปได้แค่ไหนสุดท้ายก็จะกลับลงมาทีเดิมเสมอ, GPS บอกพิกัดชีวิต, บทเรียนจากการเล่นเซิร์ฟ หรือเรื่องนักผจญภัยที่เลือกไม่ได้ว่าจะเอาของชิ้นไหนลงเรือดี ส่วนตัวจึงคิดว่าหนังสือเล่มนี้น่าจะให้อะไรหลายอย่างกับผู้อ่าน

สำหรับคนที่ยังไม่เคยอ่านเล่มแรก สามารถอ่านเล่มสองนี้เลยก็ได้เพราะมันสามารถชาร์จพลังให้คุณแน่นอน ส่วนคนที่ได้อ่านเล่มแรกแล้ว อาจจะรู้สึกเหมือนผมที่นอกจากจะเหมือนได้ชาร์จพลังอีกรอบแล้ว เล่มสองนี้ยังเหมือนเป็นโอกาสดีที่หลังจากอ่านเล่มแรกผ่านมาหนึ่งปีเราเปลี่ยนไปไหม ได้ทบทวนความฝันและชีวิตจริงของตัวเองอีกครั้งว่ามันขยับมาทาบกันหรือยัง ปมช.ขอตัวเองยังเหมือนเดิมไหม และคุณค่าในตัวเองยังอยู่ดีเหมือนเดิมหรือเปล่า

ก็อยากให้อ่าน “คาเฟ่สำหรับคนหลงทาง 2” กัน เพราะบางครั้งการอ่านหนังสือสักเล่มอย่างถูกที่ถูกเวลา มันจะเปลี่ยนชีวิตเรา หรือถ้าเราอ่านได้ถูกเวลาจริงๆ แค่เพียงบรรทัดใดบรรทัดหนึ่งในหนังสือเล่มนั้น มันก็อาจเปลี่ยนชีวิตเราไปตลอดกาล และคุณอาจจะเจอบรรทัดนั้นในหนังสืออ่านง่ายๆ เล่มนี้ก็ได้

วีระวัฒน์ เตชะกิจจาทร – บรรณาธิการ