Must Read มหัศจรรย์ห้องสมุดเที่ยงคืน
Published : ธันวาคม 2, 2022 | Blog | Editor :

เนื้อเรื่องเรียบง่าย แต่ชวนฝัน นี่คือนวนิยายที่จะทำให้เราอยากกอดตัวเองแน่นๆ ในวันที่เปี่ยมด้วยความยินดีหรือแม้แต่หัวใจสลาย
ถ้าคุณเคยรู้สึกว่าไม่เป็นที่ต้องการ เส้นทางชีวิตผิดพลาด อ่อนล้าที่จะอยู่ต่อ และไม่หลงเหลือเรี่ยวแรงจะต่อสู้กับสิ่งใดแล้ว “มหัศจรรย์ห้องสมุดเที่ยงคืน” เป็นหนังสือที่คุณควรเปิดอ่านมากที่สุดเล่มหนึ่ง เรื่องราวจะพาเราเดินไปข้างหน้า เพื่อเผชิญหน้ากับความโศกเศร้าและความวิตกกังวล แต่ท้ายที่สุดเราจะได้รับการปลอบประโลมและอิ่มเอมใจเมื่อการเดินทางของตัวละครได้เริ่มต้นอีกครั้งอย่างแท้จริง
นอรา ซีด หญิงวัย 35 ปีที่ล้มเลิกความฝันหลายอย่างตลอดช่วงชีวิตที่ผ่านมา เธอเลิกเป็นนักกีฬาว่ายน้ำ เลิกทำวงดนตรี เลิกอยากเป็นนักธรณีวิทยาน้ำแข็ง เลิกกับแฟนที่วางแผนจะแต่งงานด้วย เธอใช้ชีวิตไปเรื่อยๆ แบบไม่มีจุดมุ่งหมาย แล้วเธอก็เป็นโรคซึมเศร้า… ทุกอย่างเกินกว่าจะรับมือ นอราจึงหันหลังให้กับชีวิตด้วยการกินยาเกินขนาด แต่ทุกอย่างที่ควรจะจบลงกลับเริ่มต้นอีกหน
เธอตื่นมาใน “ห้องสมุดเที่ยงคืน” สถานที่ระหว่างความเป็นกับความตาย ที่นั่น เธอพบกับมิสซิสเอล์ม บรรณารักษ์ห้องสมุดที่ให้โอกาสนอรากลับไปใช้ชีวิต เพื่อดูว่าหากเธอตัดสินใจกลับไปใช้ชีวิตในเส้นทางที่ตัวเองเคยปฏิเสธจะเป็นเช่นไร และเธอยังอยากจะตายอยู่หรือไม่
“หนังสือแห่งความเศร้าเสียใจ” ได้บันทึกทุกเรื่องราวที่นอราเคยเสียใจเอาไว้ ซึ่งเธอสามารถเลือกกลับไปแก้ไขชีวิตตรงไหนก็ได้จากบันทึกเล่มนี้ แต่ถ้านอรารู้สึกผิดหวังสุด ๆ เธอจะจากชีวิตนั้นมาที่ห้องสมุดเที่ยงโดยอัตโนมัติ
ผู้เขียน แมตต์ เฮก รู้ดีว่าเราต่างเคยตั้งคำถามกับชีวิตด้วยการเริ่มต้นประโยคว่า “ถ้า…” นี่จึงเป็นจุดแข็งสำคัญของนวนิยายเล่มนี้ เขาผสมผสานความแฟนตาซีเข้ากับปรัชญาชีวิตได้อย่างน่าติดตาม และแทบจะดึงเราไว้ไม่ให้ไปไหนกับเส้นทางชีวิตของนอราที่ซ้อนทับกับบางส่วนของเราเอง
แท็ก
Related Content

Must Read ‘เด็กสาวที่สูญหายใต้อาทิตย์เที่ยงคืน (The Silver Road)’
ที่แห่งนี้มีทั้งคนที่ชอบอยู่ท่ามกลางแสงสว่าง และคนที่ต้…

Must Read ‘เธอก็ออกมาได้นะจากบึงโคลนแห่งความเศร้าและไม่เข้าใจตนเอง’
อีกไม่นานจะปีใหม่แล้ว มีอะไรที่คุณอยากทิ้งไว้ในปีเก่ากั…

ทุกวันเป็นวันที่ดี ความสุข 15 ประการที่การชงชาสอนฉัน
ฉันรู้สึกเหมือนมีแค่ตัวเองที่ยังไม่ได้เริ่มต้นใช้ชีวิตจริง ๆ ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปเท่าไรก็ยังได้แต่ยืนอยู่ตรงจุดสตาร์ท รู้สึกสั่นคลอนราวกับดำเนินชีวิตอยู่บนรองเท้า