Editors’ Pick บรรณาธิการชวนอ่าน

หากเคยได้อ่านเรื่องราวการเดินทางปกป้องหนังสือของคนกับแมวใน “ปาฏิหาริย์แมวลายส้มผู้พิทักษ์หนังสือ” ที่ตั้งคำถามเกี่ยวกับคนอ่านและคนทำหนังสืออย่างแสบสันมาแล้ว ใน “หัวใจที่สูญหายและต้นไม้แห่งการเริ่มต้น” นัตสึคาวะ โซสุเกะ ก็ยังตั้งคำถามคำถามเจ็บๆ คันๆ ไว้ในนิยายอีกเช่นเคย

และในเล่มนี้ ผู้เขียนยังเน้นเรื่องการมีอยู่ของเทพเจ้าโบราณของญี่ปุ่นซึ่งมีตัวตนอยู่ในธรรมชาติและดำรงอยู่เคียงข้างมนุษย์มายาวนานตามความเชื่อของชาวญี่ปุ่น

“หัวใจที่สูญหายและต้นไม้แห่งการเริ่มต้น” ว่าด้วยเรื่องราวของฟูจิซากิ ชิกะ นักศึกษาปริญญาโทสาขาวิชาคติชนวิทยา ที่ติดสอยห้อยตาม ฟูรูยะ คันจิโร อาจารย์ที่ปรึกษา ที่แม้จะขาเสียเดินลำบาก แต่ก็ยังเดินทางไปทั่วญี่ปุ่นด้วยสองเท้าและหัวใจมุ่งมั่นเพื่อศึกษารากเหง้าที่หล่อหลอมความเป็นญี่ปุ่นจนถึงทุกวันนี้ แต่นับวันสิ่งเหล่านี้ก็ยิ่งเสื่อมสูญไปเรื่อยๆ

แม้ว่านิยายเรื่องนี้จะเขียนถึงเรื่องราวในประเทศญี่ปุ่นเป็นสำคัญ แต่นัตสึคาวะ โซสุเกะ ยังคงสอดแทรกประเด็นปัญหาสากลที่กำลังเกิดขึ้นทั่วโลก ทั้งวิกฤติของวงการศึกษาที่มุ่งสนับสนุนสาขาวิชาซึ่งมีความต้องการในตลาดสูง แต่ละเลยวิชาในสายสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ นักวิชาการที่หลงลืมเป้าหมายและจุดประสงค์สำคัญในการศึกษา การขยายตัวของพื้นที่เมืองซึ่งทำลายธรรมชาติและวิถีชาวบ้านลง และผู้คนที่นับวันค่อย ๆ หลงลืมหัวใจของความเป็นมนุษย์

“เมื่อตัดต้นไม้ทิ้งไปเรื่อยๆ แล้วหลังจากนั้นจะมีอะไรหลงเหลืออยู่กันนะ”

หนึ่งในคำถามที่หนังสือเล่มนี้ตั้งไว้ เราคงฝืนกระแสแห่งการเปลี่ยนแปลงไม่ได้ แต่เมื่อถึงทางแยกที่ต้องตัดสินใจเลือกอะไร ละทิ้งสิ่งไหน ขอให้ทุกคนตอบคำถามนี้ได้ด้วยหัวใจที่รู้ชัดนะคะ